Victor Oomens

(See below for English)

Hallo, ik ben Victor Oomens. Als kind was ik al gefascineerd door techniek. Mijn opa leerde mij al vroeg hoe ik een stekker aan een draad kon maken. Ik weet nog goed dat ik logeerde in Egmond aan Zee en dat hij buiten de caravan voordeed hoe ik dat moest doen. Thuis deed ik dat na, maar bij de test bleek dat ik toch iets niet goed had gedaan: met een grote knal en lichtflits vlogen alle stoppen eruit, tot grote schrik van mijn moeder, die nietsvermoedend televisie aan het kijken was! Maar dat ontmoedigde mij totaal niet. Ik speelde met elektrische treintjes, met lego, en daarna met technisch lego. Met mijn beste jeugdvriend bouwden we samen de mooiste voertuigen van technisch lego.

Na de middelbare school stond de keuze voor een opleiding al vast. Het moest iets technisch worden. Mijn opa zag me graag informatica studeren op de universiteit, maar ik koos voor een meer praktische opleiding: Industriële Automatisering aan de HTS in Utrecht. Met 20 jaar ging ik ook op kamers in Utrecht en genoot ik van het studentenleven. Ik leerde elektrische gitaar spelen en al gauw speelde ik in een punk/rock band. We maakten eigen muziek, traden regelmatig op en werden ook geïnterviewd en gedraaid op Radio Utrecht. Daarnaast vond ik electronica en solderen erg leuk en hielp ik mijn zwager met zijn bedrijf. De opleiding liep daardoor wat vertraging op, en na 7 jaar heb ik, na het behalen van een mooi cijfer voor de eindscriptie, de stekker eruit getrokken. Geen diploma dus, omdat ik 2 vakken niet gehaald heb. Ik heb er geen moment spijt van gehad.

Na de studie heb ik met vrienden direct een bedrijf gestart en zelfs een investeerder gevonden. We hadden een revolutionair idee, wat helaas al snel achterhaald bleek door de komst van het World Wide Web. Ik heb een van de eerste websites nog gezien bij een introductie van het internet bij de Kamer van Koophandel in 1994. Daarna heb ik, om toch eerst wat werkevenaring op te doen, bij diverse werkgevers gewerkt, o.a. in de Business Intelligence en als hoofd automatisering bij een verzekeraar. Maar het ondernemersbloed zit in de genen, en dus starte ik in 2003 met Oomens ICT. Sinds die tijd heb ik voor kleine en grote opdrachtgevers mooie dingen gebouwd. Ik ben me ook steeds meer gaan verdiepen in bedrijfsprocessen en heb mezelf gespecialiseerd in facility management, mobiele apps en integraties.

Ik ben heel benieuwd wat de toekomst ons gaat brengen. Ik voorzie binnen 10 jaar een enorme shift in onze manier van werken. Sowieso door de komst van robots, maar nog meer door de ontwikkelingen rondom AI. Nu werken de meeste mensen nog met kantoor applicaties, waarmee via toetsenbord en muis heel veel gegevens ingevoerd en tevoorschijn gehaald wordt. Dát gaat IMHO dus radicaal veranderen. Toetsenbord en muis worden vervangen door camera’s, microfoons, sensoren, speakers en AI. Reuze interessant, misschien iets minder voor de doorsnee kantoor medewerker. Wat dat betreft ben ik me, ook sinds Corona, wel meer bewust geworden van de gevaren van de verregaande digitalisering. Laten we oppassen dat we geen digitale gevangenis bouwen met elkaar.

Al met al genoeg te doen nog. Ik hoef me voorlopig dus nog niet te vervelen!

==========================================================

Hello, I am Victor Oomens. As a child I was already fascinated by technology. My grandfather taught me how to connect a plug to a wire at an early age. I still remember staying in Egmond and him demonstrating how to do it outside the caravan. I did the same at home, but the test showed that I had done something wrong: with a big bang and flash of light all the fuses blew out, much to the horror of my mother, who was watching television unsuspectingly! But that did not discourage me at all. I played with electric trains, with Lego, and then with technical Lego. Together with my best childhood friend we built the most beautiful vehicles from technical Lego.

After secondary school, the choice of education was already made. It had to be something technical. My grandfather would have liked me to study computer science at university, but I opted for a more practical education: Industrial Automation at the HTS in Utrecht. At the age of 20 I also moved to Utrecht to live on my own and enjoyed student life. I learned to play electric guitar and soon I was playing in a punk/rock band. We made our own music, performed regularly and were also interviewed and played on Radio Utrecht. In addition, I really liked electronics and soldering and I helped my brother-in-law with his company. The education was therefore somewhat delayed, and after 7 years, after getting a good grade for my final thesis, I pulled the plug. No diploma, because I failed 2 subjects. I have not regretted it for a moment.

After my studies, I immediately started a company with friends and even found an investor. We had a revolutionary idea, which unfortunately soon turned out to be outdated by the arrival of the World Wide Web. I saw one of the first websites at an introduction to the internet at the Chamber of Commerce in 1994. After that, in order to gain some work experience, I worked for various employers, including in Business Intelligence and as head of automation at an insurance company. But the entrepreneurial blood is in the genes, and so I started Oomens ICT in 2003. Since then, I have built beautiful things for small and large clients. I have also increasingly delved into business processes and have specialized in facility management, mobile apps and integrations.

I am very curious about what the future will bring us. I foresee a huge shift in the way we work within 10 years. In any case due to the arrival of robots, but even more so due to the developments surrounding AI. Most people still work with office applications, with which a lot of data is entered and retrieved via keyboard and mouse. That is going to change radically IMHO. Keyboard and mouse will be replaced by cameras, microphones, sensors, speakers and AI. Very interesting, perhaps a little less for the average office worker. In that respect, I have become more aware of the dangers of far-reaching digitalization, also since Corona. Let’s be careful not to build a digital prison with each other.

All in all, plenty to do. So I don’t have to be bored for the time being!